انعقاد و لخته سازی (Coagulation & Flocculation)

تعریف انعقاد شیمیایی عبارت است از تمامی واکنش‌ها و مکانیسم‌های تأثیرگذار در ناپایداری شیمیایی ذرات و تشکیل ذرات بزرگتر از طریق لخته سازی پری کینتیک (تجمع ذرات در ابعادی در حدود01/0 تا 1 میکرون). انعقاد و لخته سازی نیز واژه‌هایی هستند که در متون مربوط به انعقاد مورد استفاده قرار می‌گیرند. به طور کلی، منعقد کننده یک ماده شیمیایی است که به منظور ناپایدارسازی ذرات کلوئیدی و تشکیل لخته به فاضلاب افزوده می‌شود. عامل لخته ساز یک ماده شیمیایی و نوعاً آلی است که به منظور ارتقاء فرایند لخته سازی به محیط واکنش اضافه می‌گردد. منعقد کننده‌ها و لخته سازهای شرکت فنی و مهندسی پالاگر، پلیمرهای طبیعی و مصنوعی، نمکهای فلزی مثل آلوم یا سولفات فریک، و نمکهای فلزی از پیش هیدرولیز شده مثل کلرید پلی آلومینیوم و کلرید پلی آیرون می‌باشند. لخته سازها، خصوصاً پلیمرهای آلی نیز برای ارتقاء عملکرد صافی‌های با بستر دانه‌ای و آبگیری از جامدات بیولوژیکی هضم شده استفاده می‌شوند. در این موارد کاربردی، لخته سازهای شیمیایی اغلب با نام مواد کمکی صافی‌ها شناخته می‌شوند.